Bireysel psikoterapi; kişinin yaşamında karşılaştığı zorluklara karşı baş etme gücünü yeterli hissetmediği durumlar ile olaylara ilişkin uyumsuz duygu, düşünce ve davranışlarının uyumlu hale dönüştürülmesinde yürütülen bir süreçtir.

Nasıl ki bizi biz yapan unsurlar bir günde, bir anda, bir seferde oluşmamışsa; dönüşüm ve değişimler de en az o kadar zamana ve alana ihtiyaç duyar. Sanılanın aksine danışan her terapi seansı sonrası kendini biraz daha iyi hissedecektir beklentisi gerçekçi değildir. Kişinin belki de yer yer zorlandığı ancak kendini keşfettiği ve dönüştüğü terapi sürecinde en önemli hususlardan birisi; terapinin çoğunlukla uzun soluklu bir yolculuk olmasıdır. Bu süreçte terapistin profesyonel yeterliliğinin önemli olmasının yanı sıra, danışanın istekli ve iş birliğine açık olması oldukça önemlidir.

Terapinin bir diğer önemli bileşeni ise; danışan ve terapist arasında kurulan terapötik ilişkidir. Terapötik ilişki; danışan ile psikoterapist arasında kurulan, etik ilkeler doğrultusunda sınırları belli olan ve danışanın yolculuğuna terapistin eşlik ettiği profesyonel bir ilişkidir. Her terapistin her danışan ile süreci yürütememesi mümkündür. Bu nedenle seanslar terapistin danışanı tanıması ve sorununu anlaması, uzmanlık alanına girip girmediğini değerlendirmesi ile başlar. Bunun neticesinde karşılıklı bir değerlendirme ile birlikte çalışıp çalışmamaya karar verilir. Terapist gerekli görürse başka bir terapiste, psikiyatriste ya da farklı bir uzmana yönlendirmede bulunabilir.